เช้า ระหว่างการเดินทางไปโรงเรียน ยุกโกะได้เล่นมุขทักทายภาษาอินโดนีเซียกับเพื่อนสนิท มิโอะ แต่เพราะรู้ๆกันว่า ยังไงยุกโกะก็คงเล่นมุกแป้กๆ ออกมาตามเคย ทำให้มิโอะไม่ได้ใส่ใจคำว่า “เซรามัท ปากิ” ของยุกโกะเลยสักนิด คุยกันอยู่ดีๆ ตุ๊กตาไม้ก็หล่นลงมาใส่หัวยุกโกะเข้าอย่างจัง… ขณะที่เธอคิดว่าการที่มีตุ๊กตาหล่นใส่อาจจะเป็นโชคดีของเธอก็ได้ ฉับพลัน ก็มีตุ๊กตาไม้อีกตัวก็กระแทกหัวเธออีกครั้ง เธอคิดว่าอย่างน้อยของที่หล่นใส่หัวมันไม่ใช่ของคาวล่ะนะ ถ้าเป็นแบบนั้นคงซวยสุดๆ ทันใดนั้น เนื้อปลาแซลมอนสดก็โปะลงไปบนหัวของเธอเป็นชิ้นที่ 3…. ชีวิตอันแสนธรรมดาแต่ไม่ธรรมดาเขาเริ่มกันแบบนี้สินะ..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น